ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ
ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΦΑΒΑΜΑΙ,
ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ΨΕΥΤΗ,
ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ.
ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΩ,
ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΙΖΑ ΝΑ ΚΡΙΝΩ.
ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΦΕΥΓΑ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ,
ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ.
ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ,
ΠΟΥ Η ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ.
ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙ,
ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΧΟΥΝΕ ΑΦΗΣΕΙ.
ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΧΑΛΑΕΙ,
ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ.
ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ,
ΑΚΟΥΩ ΤΟΝ ΑΧΝΟ ΗΧΟ ΤΗΣ ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ.
ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ,
ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΤΟ ΑΜΠΑΡΙ.
ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ,
ΜΗΠΩΣ ΕΤΣΙ ΟΤΙ ΧΑΛΑΣΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ.
ΟΜΩΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ
ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ,
ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ
ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ,
ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΒΑΜΕ ΣΕ ΛΙΜΑΝΙ ΜΕ ΦΩΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΦΑΡΟΥΣ.
ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΙΣΗΣΕΙ,
ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΞΑΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΤΡΑΒΗΞΕΙ.
ΟΜΩΣ Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ,
ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΜΕ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ.
Ο ΦΟΒΟΣ ΜΗΝ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΔΩ ΜΟΝΑΧΟ,
ΑΥΤΟΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΑΡΕΑ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ'ΧΩ
