Η ΕΙΚΟΝΑ

 ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ 

ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΦΑΒΑΜΑΙ,

ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΜΕ ΛΕΝΕ ΨΕΥΤΗ,

ΟΛΑ ΕΚΕΙΝΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΕ ΑΦΗΝΟΥΝ ΝΑ ΚΟΙΜΑΜΑΙ.

ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΙΝΩ,

ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΥΝΗΘΙΖΑ ΝΑ ΚΡΙΝΩ.

ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΦΕΥΓΑ ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥ,

ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΖΩ ΜΕ ΤΗΝ ΣΚΙΑ ΤΟΥ.

ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ,

ΠΟΥ Η ΔΙΑΦΥΓΗ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ.

ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΥΣΕΙ,

ΕΝΑΣ ΓΡΙΦΟΣ ΠΟΥ ΟΛΟΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΕΧΟΥΝΕ ΑΦΗΣΕΙ.

ΚΟΙΤΑΖΩ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΧΑΛΑΕΙ,

ΜΙΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΟΥ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ.

ΚΑΙ ΒΛΕΠΩ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΗΣ,

ΑΚΟΥΩ ΤΟΝ ΑΧΝΟ ΗΧΟ ΤΗΣ ΚΡΑΥΓΗ ΤΗΣ.

ΘΕΛΕΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ ΝΑ ΤΟΝ ΠΑΡΕΙ,

ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΥ ΒΥΘΙΣΜΕΝΟΥ ΠΛΟΙΟΥ ΤΟ ΑΜΠΑΡΙ.

ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΛΕΙΣΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΛΛΑΞΩ,

ΜΗΠΩΣ ΕΤΣΙ ΟΤΙ ΧΑΛΑΣΑ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ.

ΟΜΩΣ Η ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΥΚΛΟΣ

ΚΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΜΥΘΟΣ,

ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΟΡΟΙΔΕΥΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ

ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ,

ΝΑ ΤΟΥΣ ΤΡΑΒΑΜΕ ΣΕ ΛΙΜΑΝΙ ΜΕ ΦΩΤΑ ΨΕΥΤΙΚΑ ΑΠΟ ΦΑΡΟΥΣ.

ΠΑΛΕΥΩ ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΜΙΣΗΣΕΙ,

ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ ΞΑΝΑ ΜΗΝ ΜΕ ΤΡΑΒΗΞΕΙ.

ΟΜΩΣ Η ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟΝ ΚΑΘΡΕΦΤΗ ΜΕ ΚΟΙΤΑΕΙ,

ΝΑ ΜΗΝ ΤΗΝ ΑΦΗΣΩ ΜΕ ΠΟΝΟ ΜΟΥ ΖΗΤΑΕΙ.

Ο ΦΟΒΟΣ ΜΗΝ ΝΙΚΗΣΕΙ ΜΕ ΚΡΑΤΑΕΙ ΕΔΩ ΜΟΝΑΧΟ,

ΑΥΤΟΣ Ο ΦΟΒΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΑΡΕΑ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΥ ΘΑ'ΧΩ

Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ

Σ'ΑΓΑΠΗΣΑ ΚΑΙ ΦΟΒΗΘΗΚΑ ΝΑ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΧΤΩ,
ΑΠΟ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΣΕΝΑ
ΕΠΑΙΖΑ ΚΡΥΦΤΟ.
ΑΛΛΑΞΑ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΜΟΥ
ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΗΣΩ
ΚΑΙ ΤΕΛΙΚΑ ΣΕ ΕΧΑΣΑ
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΩ
ΝΑ ΘΕΛΩ ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ
ΑΠΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΧΤΕΣ,
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΜΕ ΘΕΣ.
ΖΟΥΣΑ ΜΙΑ ΖΩΗ
ΠΟΥ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΕ Ο ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΟΥ,
ΠΩΣ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΓΥΡΙΖΟΥΝΕ
ΜΕΣ ΣΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΜΙΚΡΟΚΟΣΜΟ ΜΟΥ.
ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΑΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
ΟΣΩΝ ΜΕ ΑΓΑΠΟΥΣΑΝ,
ΠΙΣΤΕΥΑ ΠΩΣ ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΤΟΥΣ
ΚΑΝΩ ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΟΥΣΑΝ.
ΕΠΑΙΖΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ,
ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΝΑ ΦΕΡΟΜΑΙ
ΗΜΟΥΝ ΜΑΛΑΚΑΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΑΣΧΗΜΟΥΣ ΤΡΟΠΟΥΣ.
ΟΤΙ ΑΓΓΙΖΑ ΚΑΤΕΣΤΡΕΦΑ,
ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΜΟΥ ΕΤΡΕΦΑ
ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΑ ΟΤΑΝ ΕΤΣΙ ΗΜΟΥΝ ΜΑΓΚΑΣ,
ΑΡΧΙΔΙΑ ΜΑΓΚΑΣ
ΕΝΩ ΗΜΟΥΝΑ ΜΠΑΜΙΑΣ.
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΡΧΙΣΑΝ ΝΑ ΦΕΥΓΟΥΝΕ
ΟΛΟΙ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ,
ΕΛΕΓΑ ΧΕΣΤΗΚΑ,
ΣΤΟ ΚΑΛΟ,ΑΠΟ ΨΕΥΤΙΚΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΚΑΛΥΤΕΡΗ Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΜΟΥ.
ΚΑΙ ΕΒΓΑΖΑ ΜΙΣΟΣ
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ,
ΤΟΥΣ ΕΒΡΙΖΑ
ΕΝΩ ΕΦΤΑΙΓΑ ΠΟΥ ΜΕ ΠΑΡΑΤΗΣΑΝ.
ΚΑΙ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ
ΝΟΜΙΖΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΖΩ ΣΩΣΤΑ,
ΕΡΙΧΝΑ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΕΡΝΩ ΚΑΛΑ.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ
ΤΟΝ ΜΙΣΟΥΣΑ,
ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΜΟΥ,ΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΟΥ,
ΤΗΣ ΖΩΗ ΠΟΥ ΠΕΡΠΑΤΟΥΣΑ.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΩ ΕΥΤΥΧΙΑ,
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟ ΓΑΜΗΜΕΝΟ ΛΟΓΟ,
ΤΗΝ ΘΕΩΡΟΥΣΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑ.
ΚΑΤΑΒΑΘΟΣ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΝΑ ΖΩ
ΔΥΣΤΥΧΙΣΜΕΝΟΣ,
ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΩ
ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΡΟΔΟΜΕΝΟΣ.
ΜΑ ΑΥΤΗ Η ΖΩΗ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΜΕ ΚΟΥΡΑΖΕΙ,
ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΙΣΟΣ ΝΑ ΜΕ ΚΟΜΜΑΤΙΑΖΕΙ.
ΕΤΣΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΩ
ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΚΑΤΑΚΡΙΝΩ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΘΗ ΜΟΥ
ΚΑΙ ΤΑ ΣΩΣΤΑ ΜΟΥ,ΝΑ ΠΑΡΩ ΤΙΣ ΕΥΘΥΝΕΣ
ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ
ΠΟΥ ΕΦΤΑΙΓΑ Η ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑ,
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΟΣΟΥΣ ΠΛΗΓΩΣΑ
ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΝΑ ΚΛΑΨΟΥΝ,
ΝΑ ΘΑΨΩ ΤΟ ΕΓΩ ΜΟΥ
ΠΡΙΝ ΑΥΤΟΙ ΤΟ ΘΑΨΟΥΝ.
ΚΑΙ ΠΕΡΑΣΕ ΚΑΙΡΟΣ
ΣΚΕΦΤΟΜΕΝΟΣ ΟΣΑ ΕΚΑΝΑ,
ΤΟΝ ΧΡΗΣΤΟ ΕΚΕΙΝΟ
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΞΕΚΑΝΑ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΣΑ,
ΜΕ ΕΒΡΙΖΑ,ΜΕ ΜΕΙΩΝΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣΑ.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΕΧΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ
ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΜΑΘΩ ΤΙ ΖΩΤΑΩ,
ΜΕΣΑ ΣΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΡΕΛΑ
ΑΛΛΟΝ ΝΑ ΜΗΝ ΤΡΑΒΑΩ.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΩ,
ΝΙΩΘΩ ΜΙΑ ΠΕΡΙΕΡΓΗ ΧΑΡΑ
ΟΤΑΝ ΒΟΗΘΑΩ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΓΑΠΑΩ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΠΟΦΕΥΓΩ
ΜΕ ΜΙΣΟΣ ΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΩ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΕΙ
ΑΝ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ'ΤΟΥΣ
ΑΛΛΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΩ ΠΙΣΩ.
ΤΟ ΚΑΝΩ ΠΙΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ,
ΓΙΑΤΙ Η ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ
ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ ΚΑΝΕΝΑ.

ΚΑΤΙ ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ

ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ
ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΜΟΥ.
ΤΙ ΚΑΝΩ ΛΑΘΗ ΚΑΙ ΣΩΣΤΑ
ΠΟΙΟΣ ΜΕΝΕΙ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ.
ΓΙΑΤΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΦΥΓΑΝΕ
ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΜΕ ΜΙΣΗΣΑΝΕ,
ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΑ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ
ΜΑΚΡΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΑΝΕ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΝ ΦΤΑΙΩ ΠΑΝΤΑ
ΣΙΓΟΥΡΑ ΚΑΠΟΥ ΦΤΑΙΩ,
ΓΙΑ ΚΑΝΕΝΑΝ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΙΠΟΤΑ
ΠΟΤΕ ΕΓΩ ΔΕΝ ΚΛΑΙΩ.
ΕΙΜΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ,
ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΩ ΟΤΙ ΜΕ ΑΓΑΠΑΕΙ,
ΜΑ ΔΕΝ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ
Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΡΟΧΩΡΑΕΙ.
ΕΙΜΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗΣ,
ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΗΣ ΥΠΟΜΟΝΗΣ.
ΘΑ ΣΟΥ ΠΩ ΠΑΝΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ
ΚΑΙ ΑΝ ΘΥΜΩΣΕΙΣ
ΣΥΓΝΩΜΗ ΔΕΝ ΘΑ ΠΩ.
ΑΝ ΘΕΣ ΝΑ ΣΕ ΚΥΝΗΓΗΣΩ
ΜΑΚΡΙΑ ΣΟΥ ΘΑ ΣΚΕΚΟΜΑΙ,
ΔΕΝ ΚΥΝΑΓΑΩ ΚΑΝΕΝΑΝ
ΕΤΣΙ ΜΟΝΟ ΖΩ.
ΔΕΝ ΠΑΡΑΚΑΛΑΩ ΚΑΝΕΝΑΝ
ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ,
ΑΝ ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΑΝΑΓΚΗ
ΑΠΛΑ ΕΛΑ ΚΑΙ ΜΙΛΑ ΜΟΥ.
ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΕΓΩ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΨΑΞΩ,
ΠΡΟΤΙΜΩ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΑΠ'ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΝΑ ΣΕ ΧΑΣΩ.
ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΝΑ ΜΕ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ,
ΣΥΧΕΝΟΜΑΙ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΚΟΙΤΑΝΕ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ.
ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΩ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΦΤΩΧΟΣ,
ΟΜΩΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΟΥ ΚΟΥΚΛΑ ΜΟΥ
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΣΩΣΤΟΣ.
ΒΑΡΙΕΜΑΙ ΤΙΣ ΓΚΟΜΕΝΕΣ
ΠΟΥ ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΚΡΕΒΑΤΙ,
ΤΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΕΣ
ΜΑ ΔΕΝ ΑΞΙΖΟΥΝ ΜΙΣΟ ΚΑΡΑΤΙ.
ΠΟΥ ΞΕΦΤΥΛΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΝΝΟΙΑ ΘΥΛΗΚΟ
ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΝΤΡΑ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥΣ
ΣΩΣΤΟ ΚΑΙ ΗΘΙΚΟ.
ΝΑ ΕΧΕΙ ΑΜΑΞΙ, ΝΑ ΕΧΕΙ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ,
ΝΑ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΣΩΜΑ ΜΕ ΑΝΑΒΟΛΙΚΑ.
ΝΑ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΚΕΡΑΤΟ,
ΣΤΟ FACEBOOK ΝA ΚΛΑΙΓΕΤΑΙ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ LIKE Ο ΚΩΛΟΣ ΤΗΣ ΝΑ ΦΕΝΕΤΑΙ.
ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ ΣΤΗΡΙΖΩ ΜΕΧΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ
ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΑΚΟΥ, ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ
ΑΝ ΜΟΥ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ
ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΜΗΝ ΧΑΝΕΙΣ ΧΡΟΝΟ,
ΠΡΟΤΙΜΩ ΑΠ'ΤΟ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ
ΝΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕΙΣ ΜΟΝΟ.
ΚΑΙ ΑΝ ΑΠΟ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ ΦΥΓΕΙΣ
ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΣΕ ΕΧΩ ΣΒΗΣΕΙ
ΚΑΙ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΝΑ ΣΕ ΔΩ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΣΕ ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ.
ΙΣΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΚΛΗΡΟ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΟ,
ΓΙΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΑΦΗΣΑΝ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΙΑ ΚΑΙΡΟ.
Η ΖΩΗ ΠΑΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΚΑΙ ΠΡΟΧΩΡΑΩ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ,
ΜΗΝ ΑΠΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ ΑΛΛΟΥ
ΑΦΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΣΕΣ ΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙΣ.
ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ,
ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΦΕΥΓΟΥΝ ΓΡΗΓΟΡΑ,
ΘΑ ΣΕ ΔΩ ΣΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
ΟΤΑΝ ΘΑ ΕΧΕΙΣ ΧΑΘΕΙ
ΣΤΑ ΣΙΓΟΥΡΑ.
ΓΙΑΤΙ ΑΚΟΥΣΑ ΠΟΛΛΑ
ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ'ΜΑΙ
ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΤΗΝ ΦΑΤΣΑ ΤΟΥΣ
ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΘΥΜΑΜΑΙ.
ΦΙΛΟΥΣ,ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΣΧΕΣΕΙΣ
ΠΟΥ ΜΕΝΑΝΕ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ
ΟΣΟ ΥΠΗΡΧΑΝ ΟΙ ΑΝΕΣΕΙΣ.
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΜΕΝΟΥΝ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ
ΓΙΑ ΟΣΟ ΣΕ ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ
ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΣΤΑ ΠΑΡΟΥΝ ΟΛΑ
ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΠΟΣΟ ΝΟΙΑΖΟΝΤΑΙ.
ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΕΙ,
ΝΑ ΜΕ ΜΑΘΕΙ,ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ,
ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΠΟΛΕΜΙΣΕΙ.
ΕΙΜΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΔΥΣΚΟΛΟΣ,
ΑΛΛΑ ΛΕΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΑΝΩ,
ΟΜΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΚΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΘΑΝΩ.
ΣΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΘΕΛΩ
ΔΙΑΦΩΝΩ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ,
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΦΤΑΝΟΥΝΕ
ΣΕ ΟΡΙΑ ΜΑΛΑΚΙΑΣ.
ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΖΩΗ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΖΗΤΑΩ,
ΣΗΜΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΕ ΜΙΣΩ
ΚΑΙ ΑΥΡΟ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΝΑ ΠΟΝΑΩ.
ΔΥΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΘΕΛΩ ΑΠΛΑ ΝΑ ΓΡΑΨΩ,
ΟΤΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ.
ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΔΕΙΧΝΩ ΑΔΙΑΦΟΡΑ
ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΨΑΞΩ,
ΜΑ ΟΣΑ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΟΛΑ ΠΑΘΟΣ

ΓΙΑΤΙ ΗΜΑΣΤΕ ΕΛΛΗΝΕΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΣΕ ΧΩΡΑ ΕΝΔΟΞΗ

ΠΟΥ ΤΗΝ ΛΕΝΕ ΕΛΛΑΔΑ,

ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΟΝΙΜΟ ΟΔΗΓΟ

ΤΗΝ ΚΑΛΟΠΕΡΑΣΗ 

ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΟΣΤΑΡΙΑ ΣΤΗΝ ΛΑΜΠΑΔΑ.

ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΗΝ ΓΕΝΝΙΑ

ΤΩΝ ΓΕΝΝΕΤΙΚΑ ΒΛΑΜΜΕΝΩΝ,

ΤΩΝ ΑΜΟΡΦΩΤΩΝ ΠΡΟΒΑΤΩΝ

ΚΑΙ ΤΩΝ ΒΟΛΛΕΜΕΝΩΝ.

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΙΔΕΙΑ

ΕΧΕΙ ΠΛΕΟΝ ΣΒΗΣΕΙ,

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΟΠΑΔΟΥΣ

ΑΚΟΜΑ Η ΑΝΝΑ ΒΙΣΣΗ.

ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΠΟΥ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ

ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΜΑΣ ΣΠΟΡ

ΚΑΙ ΞΕΝΥΧΤΑΜΕ ΜΕ ΣΤΟΙΧΗΜΑΤΑ

ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΤΑ ΣΚΟΡ.

ΠΟΥ ΑΚΟΥΜΕ ΑΠ'ΤΟ ΡΑΔΙΟ 

ΤΟΝ ΚΑΘΕ ΠΑΝΤΕΛΙΔΗ

ΚΑΙ ΘΕΩΡΟΥΜΕ ΚΛΑΨΟΜΟΥΝΙ

ΤΟΝ ΜΕΓΑ ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ.

ΤΑ ΑΥΤΙΑ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΝΕΙ 

Η ΧΩΜΑΤΕΡΗ ΤΩΝ ΔΙΣΚΟΓΡΑΦΙΚΩΝ

ΚΑΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΗΙΤS ΤΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ

ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΛΗΓΙΚΩΝ.

ΣΤΑ CLUB ТА ΗΧΕΙΑ ΓΕΜΗΣΑΝ

ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΟΓΥΦΤΑΡΙΟ,

ΝΑ ΧΟΡΕΥΟΥΝΕ ΤΣΑΜΙΚΑ 

ΟΙ ΒΛΑΧΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ.

ΜΕ ΓΚΟΜΕΝΕΣ ΠΟΥ ΚΟΥΝΙΟΥΝΤΑΙ

ΣΑΝ ΣΤΡΙΠΤΙΤΖΟΥΔΕΣ ΞΕΚΟΛΙΔΙΑ

ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΚΛΑΡΙΝΟΓΑΜΠΡΟΥΣ

ΝΑ ΤΙΣ ΚΕΡΝΑΝΕ ΞΥΔΙΑ.

ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΝΕ ΣΕΛΦΙ ΜΕ ΤΟ ΑΗΦΟΝΙ,

ΕΝΩ ΑΠΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΤΡΕΧΕΙ 

ΤΟ ΣΑΛΙΟ ΣΤΟ ΣΑΓΟΝΙ.

ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΕΡΓΟΣ Ο ΕΛΛΗΝΑΣ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ ΜΟΙΡΑ,

ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΠΑΕΙ ΜΥΚΟΝΟ 

ΓΙΑ ΝΑ ΠΙΕΙ ΜΙΑ ΜΠΥΡΑ.

ΓΙΑΤΙ ΣΤΗΝ ΜΥΚΟΝΟ 

ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΣ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΠΛΕΟΝ ΙΝ

ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΤΙΣ ΧΟΝΤΡΕΣ

ΜΕ ΤΑ ΧΑΜΗΛΟΚΑΒΑΛΑ ΤΑ ΤΖΙΝ.

ΟΤΑΝ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΜΑΣ ΜΟΥΤΖΩΝΕΙ

ΚΑΙ ΛΕΕΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΑ ΤΕΜΠΕΛΗ,

ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΤΟΝ ΦΡΕΝΤΟ ΑΡΑΧΤΟΣ

ΤΟΥΣ ΛΕΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΗ.

ΑΝ ΞΕΡΑΝ ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ 

ΤΙ ΑΠΟΓΟΝΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΒΓΑΛΕΙ,

ΘΑ ΚΟΒΑΝΕ ΤΟ ΠΕΟΣ ΤΟΥΣ

ΑΜΕΣΩΣ ΜΕ ΜΠΟΥΚΑΛΙ.

ΜΕ ΟΛΟ ΕΞΥΠΝΑΔΕΣ

ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ

ΚΑΙ ΠΙΣΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΙΣΟΥΝΕ

ΜΕ ΕΜΒΛΗΜΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟ.

ΓΕΜΙΣΑΜΕ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

ΜΕ ΟΛΙΚΗ ΑΝΑΠΗΡΙΑ

ΠΟΥ ΠΑΝΕ ΝΑ ΨΗΦΙΣΟΥΝΕ

ΣΕ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ.

ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΕ ΓΙΑ 

ΤΟΥΣ 300 ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ,

ΕΝΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΡΙΞΟΥΝΕ

ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΙΑ ΒΟΛΗ.

ΚΑΛΑ ΛΟΙΠΟΝ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝΕ

ΜΕ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΟΙ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ,

ΓΙΑ ΤΗΝ ΖΩΑΡΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΜΑΘΑΝΕ

ΑΣ ΜΕΙΝΟΥΜΕ ΜΕ ΧΡΕΟΙ.
ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΩΡΑΙΟΙ ΕΧΟΥΝ ΧΡΕΟΙ
ΚΑΙ Ο ΠΛΟΥΣΙΟΣ Ο ΗΛΙΟΣ ΜΑΣ
ΜΟΝΟ ΕΜΑΣ ΘΑ ΚΑΙΕΙ

ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΑΥΤΟΣ

ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΠΟ ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ,
ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ,ΤΙ ΚΑΝΩ,ΑΠΛΑ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΩ.
ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΚΟΙΤΑΖΩ ΛΟΓΙΚΑ,
ΔΕΝ ΑΦΗΝΩ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ ΝΑ ΜΕ ΑΠΟΣΠΑ.
ΟΛΟΙ ΜΕ ΦΩΝΑΖΟΥΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΓΚΡΙΝΙΑΡΗ,
ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΧΑΚΑΡΕΙ.
ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΜΕΝΑ,
ΝΑ ΔΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΣΤΡΙΜΩΓΜΕΝΑ.
ΝΑ ΣΠΑΣΕΙ ΤΑ ΤΕΙΧΗ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΕΧΩ ΥΨΩΣΕΙ
ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΛΙΓΟ ΜΠΟΡΕΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΝΙΩΣΕΙ.
ΝΑ ΔΕΙ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΙΧΝΩ,
ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΤΑ ΡΙΧΝΩ.
ΓΙΝΟΜΑΙ ΘΥΣΙΑ  ΓΙΑ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΩ
ΚΑΙ ΑΣ ΑΚΟΥΩ ΜΟΝΟ ΟΧΙ
ΟΤΑΝ ΧΑΡΗ ΤΟΥΣ ΖΗΤΑΩ.
ΕΓΙΝΑ ΘΥΜΑ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΙΑΣ ΑΓΑΠΗΣ,
ΕΓΙΝΕ ΚΥΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΣΠΡΩΞΕ
ΣΤΑ ΒΑΘΥ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ.
ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΤΕΛΕΙΟΣ,ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΑΤΕΛΗ,
ΜΟΥ ΕΔΩΣΑΝ ΚΑΙ ΕΔΩΣΑ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ ΤΟ ΦΙΛΙ.
ΟΜΩΣ ΑΠ'ΤΑ ΛΑΘΗ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΧΩ ΜΑΘΕΙ,
ΠΕΦΤΩ ΜΕΣ ΣΤΑ ΠΑΘΗ
ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΩ ΠΑΘΕΙ.
ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΩ,
ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ,
ΤΟΝ ΜΟΝΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΗ
ΦΙΛΟ ΣΤΟ ΠΛΕΥΡΟ ΜΟΥ.
ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕ ΑΚΟΥΣΕΙ
ΟΤΑΝ ΟΛΟΙ ΜΕ ΕΧΟΥΝ ΦΤΥΣΕΙ,
ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΠΡΟΔΟΣΕ
ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΖΗΣΕΙ.
ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΟΥ ΠΡΟΔΩΣΑ ΚΑΙ ΠΟΝΕΣΑΝ,
ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΜΟΥ ΤΟ ΞΟΔΕΨΑΝ.
ΓΝΩΡΙΣΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΠΟΥ ΘΑ ΕΠΕΦΤΑ ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΦΩΤΙΑ
ΚΑΙ ΜΕ ΕΚΑΨΑΝ
ΜΕΣ ΣΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ.
ΟΜΩΣ ΕΙΜΑΙ ΕΔΩ
ΑΚΟΜΑ ΣΥΝΕΧΙΖΩ,
ΟΤΙ Ο ΑΛΛΟΣ ΜΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ
ΞΑΝΑ ΝΑ ΤΟ ΑΡΧΙΖΩ.
ΝΑ ΑΦΗΝΩ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ,
ΣΑΝ ΤΣΙΓΑΡΟ ΝΑ ΜΕ ΚΑΙΝΕ,
ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΙ ΕΓΩΙΣΤΗΣ
ΑΦΟΥ ΕΤΣΙ ΜΕ ΛΕΝΕ.
ΝΑ ΑΦΗΝΩ ΠΙΣΩ ΜΟΥ
ΟΤΙ ΜΕ ΕΧΕΙ ΑΦΗΣΕΙ ΠΙΣΩ,
ΠΑΡΟΛΑ ΤΑ ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ
ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟ ΜΙΣΗΣΩ.
ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΜΑΙ
ΣΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΑΓΕΛΗΣ,
ΖΩ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΟΥ
ΣΑΝ ΝΑ ΜΑΙ Ο ΚΑΤΕΛΗΣ.
ΟΠΟΙΟΣ ΜΕ ΑΝΤΕΧΕΙ,
ΜΕΝΕΙ ΕΔΩ ΚΟΝΤΑ ΜΟΥ,
ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ
ΝΑ ΦΥΓΕΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΟΥ.
ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ,
ΑΥΤΟΣ ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ,
ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΕ ΝΑ ΓΛΥΨΩ
ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΦΤΥΝΩ

ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ 

ΠΟΥ ΑΡΑΞΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ,

ΞΕΚΙΝΑΓΑΝ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ

ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ.

ΗΘΕΛΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ

ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΑΙΩΝΙΟ,

ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ 

ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ.

ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΩΜΟ,

ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ,

ΠΡΟΧΩΡΑΓΑΜΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ

ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ.

ΣΤΑΜΑΤΑΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΖΕΣΤΗ

ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΕ ΑΣΤΕΙΑ,

ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΙΟ ΨΑΧΝΑΜΕ

ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.

ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΞΕΝΟΙ,

ΠΟΥ ΤΡΕΧΑΝ ΜΕ ΓΟΥΡΟΥΝΕΣ,

ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΗΡΑΝ ΦΩΤΙΑ

ΣΤΑ ΠΙΑΤΑ ΟΙ ΠΙΡΟΥΝΕΣ.

ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ,

ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ

ΚΑΙ ΑΠΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΙΟ

ΤΗΝ ΘΕΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ.

ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΠΡΩΙ,

ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ,

ΕΝΙΩΣΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ

ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑ Η ΖΩΗ.

ΦΥΓΑΜΕ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ

ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΓΑΝΑ,

ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ

ΚΑΤΣΑΜΕ ΜΕ ΔΙΠΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ.

ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΔΕΙΞΑΜΕ

ΤΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΜΑΣ,

ΣΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ

ΑΦΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ.

ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΗΣΑΜΕ 

ΣΕ ΚΑΤΙ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ,

ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ

ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ.

ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑΩ ΑΓΚΑΛΙΑ

ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΖΟΓΕΛΑΜΕ,

ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ

ΚΑΙ ΟΛΟ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ.

ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ

ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ,

ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ

ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΑΝ ΚΟΠΑΔΙ.

ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΡΩΜΕ

ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΓΚΑΚΙ

ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΕΣΥ

ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΝΤΟ ΣΟΡΤΣΑΚΙ.

ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΡΝΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ

ΑΠΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟ ΠΩΛΗΤΗ,

ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΦΩΤΟ,

ΣΕ ΚΑΝΑΠΕ ΑΡΑΧΤΟΙ.

ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΝΗΣΙ,

ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ

ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ.

ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΛΛΑ 

ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ,

ΓΙΑΤΙ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ

ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ

ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ

ΣΕ ΓΝΩΡΙΣΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ,
ΟΤΑΝ ΜΕ ΕΙΧΑΝ ΧΤIΣΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΜΕΣΟΤΟΙΧΙΑ.
ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΩ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΑΡΑΚΑΤΩ,
ΝΑ ΞΕΧΑΣΩ ΟΤΙ ΣΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ ΜΕ ΑΦΗΣΕ ΣΤΟΝ ΠΑΤΟ.
ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΑ ΓΙΑΤΙ ΥΠΗΡΧΕ ΠΟΝΟΣ,
ΟΜΩΣ ΜΕ ΕΚΑΝΕΣ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ.
ΜΕ ΑΝΕΧΤΗΚΕΣ ΟΠΩΣ ΗΜΟΥΝΑ ΚΑΙ ΜΟΥ ΕΔΕΙΞΕΣ ΑΓΑΠΗ,
ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ Ο ΕΝΘΟΥΣΙΑΣΜΟΣ ΣΟΥ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙΣ ΚΑΤΙ.
ΕΚΑΝΕΣ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΕΙΧΕΣ ΕΠΙΜΟΝΗ,
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΕΔΙΩΧΝΕΣ ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΜΕ ΦΩΝΗ.
ΕΧΕΙΣ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΟΤΕ ΖΗΤΟΥΣΑ,
ΕΝΩ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΠΛΑ ΕΓΩ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ.
ΚΑΠΟΤΕ ΗΜΟΥΝ ΗΛΙΘΙΟΣ ΚΑΙ Η ΖΗΛΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΗ,
ΑΛΛΑΞΑ ΓΙΑ ΜΗΝ ΧΑΣΩ ΑΛΛΗ,ΤΗΝ ΕΧΑΣΑ ΑΛΛΑ ΧΑΛΑΛΙ.
ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΣΕΝΑ ΑΞΙΖΕ Ο ΝΕΟΣ ΜΟΥ ΕΑΥΤΟΣ,
ΟΛΑ ΤΕΛΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΜΜΕΝΑ ΚΑΙ ΚΡΙΝΕΙ Ο ΘΕΟΣ.
ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΑΠΛΑ ΜΙΑ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ,
ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΕΠΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟΘΕΩΣΗ.
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ ΜΟΥ ΘΥΜΗΖΕΙΣ ΠΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙΣ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ,
ΔΕΝ ΜΕ ΚΑΤΗΓΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΣΤΑ ΞΕΝΑ.
ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΣΤΩ ΓΙΑ ΜΙΑ ΩΡΑ,
ΑΝ ΚΑΝΩ ΚΑΙΡΟ ΝΑ ΕΡΘΩ ΑΛΛΑΖΕΙΣ ΕΣΥ ΤΗΝ ΧΩΡΑ.
ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΟΛΕΨΗ ΣΟΥ,
ΟΤΑΝ ΓΕΛΩ ΕΣΥ ΓΕΛΑΣ ΚΑΙ ΛΙΩΝΩ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΣΟΥ.
ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΜΟΥ ΣΤΕΛΝΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΣΤΟΙΧΑΚΙΑ
ΚΑΙ ΕΙΣΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΘΥΜΗ ΓΙΑ ΠΟΝΗΡΑ ΛΟΓΑΚΙΑ.
ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΑΙΣΘΗΤΗ ΠΙΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ,
ΟΜΩΣ ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ ΓΙΑ ΧΙΛΙΟΥΣ ΔΥΟ ΛΟΓΟΥΣ.
ΟΜΟΡΦΗ ΜΟΥ ΑΞΙΖΕΙΣ ΤΙΣ ΠΙΟ ΩΡΑΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ,
ΑΦΗΝΟΜΑΙ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ,
ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΚΛΕΨΕΙΣ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΞΑΝΘΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ,
ΝΑ ΛΑΜΠΟΥΝΕ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ,
ΝΑ ΣΕ ΓΕΜΙΖΩ ΜΕ ΦΙΛΙΑ.
ΔΕΝ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ΠΟΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΣΥΝΑΝΤΗΘΟΥΜΕ,
6 ΜΗΝΕΣ ΠΕΡΑΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΣΑΚΩΘΟΥΜΕ.
ΔΕΝ ΘΕΛΩ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΝΑ ΠΙΚΡΑΝΩ,
ΜΕ ΚΟΙΤΑΣ,ΣΕ ΚΟΙΤΩ,ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΟΛΟ ΧΑΝΩ.
ΕΙΣΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΜΕ ΚΡΥΒΕΙ,
ΕΙΣΑΙ ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΜΕ ΤΥΛΙΓΕΙ.
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΕ ΒΛΕΠΩ ΜΟΝΑΧΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ,
Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΑΠΤΑ ΠΑΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΚΑΜΜΕΝΗ.
ΣΕ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΑΓΑΠΑΕΙ,
ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ ΜΟΥ ΜΙΣΟ ΠΟΥ Η ΚΑΡΔΙΑ ΖΗΤΑΕΙ