ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ
ΠΟΥ ΑΡΑΞΕ ΤΟ ΠΛΟΙΟ,
ΞΕΚΙΝΑΓΑΝ ΟΙ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
ΜΩΡΟ ΜΟΥ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΔΥΟ.
ΗΘΕΛΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ
ΝΑ ΗΤΑΝΕ ΑΙΩΝΙΟ,
ΣΤΙΣ ΠΡΩΤΕΣ ΜΑΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ
ΚΑΠΟΥ ΣΤΟ ΙΟΝΙΟ.
ΜΕ ΤΙΣ ΒΑΛΙΤΣΕΣ ΜΑΣ ΣΤΟ ΩΜΟ,
ΠΕΡΠΑΤΩΝΤΑΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ,
ΠΡΟΧΩΡΑΓΑΜΕ ΕΝΑ ΔΡΟΜΟ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΑΜΕ ΠΟΥ ΦΤΑΝΕΙ.
ΣΤΑΜΑΤΑΓΑΜΕ ΣΤΗΝ ΖΕΣΤΗ
ΚΑΙ ΚΑΝΑΜΕ ΑΣΤΕΙΑ,
ΓΙΑ ΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΙΟ ΨΑΧΝΑΜΕ
ΚΑΜΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑ.
ΠΑΝΤΟΥ ΥΠΗΡΧΑΝ ΞΕΝΟΙ,
ΠΟΥ ΤΡΕΧΑΝ ΜΕ ΓΟΥΡΟΥΝΕΣ,
ΣΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΠΗΡΑΝ ΦΩΤΙΑ
ΣΤΑ ΠΙΑΤΑ ΟΙ ΠΙΡΟΥΝΕΣ.
ΒΡΗΚΑΜΕ ΕΝΑ ΜΑΓΑΖΙ,
ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΜΕ ΝΑ ΦΑΜΕ
ΚΑΙ ΑΠΤΟ ΞΕΝΟΔΟΧΙΟ
ΤΗΝ ΘΕΑ ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ.
ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΑΣ ΠΡΩΙ,
ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑΜΕ ΜΑΖΙ,
ΕΝΙΩΣΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ
ΝΑ ΜΟΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑ Η ΖΩΗ.
ΦΥΓΑΜΕ ΣΤΑ ΓΡΗΓΟΡΑ
ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΓΑΝΑ,
ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΙΑ
ΚΑΤΣΑΜΕ ΜΕ ΔΙΠΛΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ.
ΣΕ ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΔΕΙΞΑΜΕ
ΤΑ ΦΩΝΗΤΙΚΑ ΜΑΣ,
ΣΤΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΜΙΑ ΠΕΤΡΑ
ΑΦΗΣΑΜΕ ΜΕ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΜΑΣ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΥ ΚΑΘΗΣΑΜΕ
ΣΕ ΚΑΤΙ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙΑ,
ΠΑΡΕΑ ΜΕ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ
ΚΑΙ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΣΟΥ ΜΑΤΙΑ.
ΝΑ ΣΕ ΚΡΑΤΑΩ ΑΓΚΑΛΙΑ
ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΖΟΓΕΛΑΜΕ,
ΝΑ ΣΟΥ ΧΑΙΔΕΥΩ ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ
ΚΑΙ ΟΛΟ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ.
ΝΑ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΜΙΑΣ ΠΟΛΗΣ
ΣΤΟ ΣΚΟΤΑΔΙ,
ΝΑ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΝΑ ΠΕΡΝΑΕΙ ΣΑΝ ΚΟΠΑΔΙ.
ΝΑ ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΡΩΜΕ
ΣΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΠΑΓΚΑΚΙ
ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΕΣΥ
ΜΕ ΕΝΑ ΚΟΝΤΟ ΣΟΡΤΣΑΚΙ.
ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΡΝΩ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
ΑΠΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟ ΠΩΛΗΤΗ,
ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΦΩΤΟ,
ΣΕ ΚΑΝΑΠΕ ΑΡΑΧΤΟΙ.
ΕΧΩ ΜΕΙΝΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΕ ΚΕΙΝΟ ΤΟ ΝΗΣΙ,
ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΔΩΜΑΤΙΟ ΚΑΙ ΜΕΣΑ
ΕΓΩ ΚΑΙ ΕΣΥ.
ΘΥΜΑΜΑΙ ΠΟΛΛΑ
ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ ΚΑΙ ΑΛΛΑ,
ΓΙΑΤΙ ΜΩΡΑΚΙ ΜΟΥ ΜΑΖΙ ΣΟΥ
ΕΧΑΣΑ ΤΗΝ ΜΠΑΛΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου